Historiek

sinds 1330

Het 'Vlaams Hoofd' of 'Sint-Anneke' wordt al in 1330 vermeld als bedevaartsoord gewijd aan Sint-Anna. Onze "moderne" kerk is dus niet de eerste die op het "Vlaams Hoofd", zoals deze plek eeuwenlang heette, gebouwd is. Diep onder de vloer van de huidige kerk stond de neogotische Anna- en Joachimkerk. Eeuwenlang kwamen pelgrims naar het bedevaartskapelletje van Sint-Anna-ten-Drieën, dat daar stond waar nu het gebouw van de voetgangerstunnel staat.

Sint-Annakapel

De geschiedenis van de huidige parochie gaat terug tot 1829. Toen opende de jonge priester J.C.A. Hanegraeff de, tijdens het Franse Bewind gesloten, 17de-eeuwse Sint-Annakapel terug voor de eredienst.

Sinds 1866 werd de Sint-Annakapel een kapelanij van de Heilige Kruisverheffings-parochie in Zwijndrecht en bij Koninklijk Besluit van 22 juli 1893 werd zij verheven tot een zelfstandige parochie behorend tot het bisdom Gent.

Dankzij het mecenaat van graaf Florimond de Brouchoven de Bergeyck, kwam in 1894-1895 een voorlopige kerk met pastorie en kloosterschool tot stand naar ontwerp van de architect Frans Stuyck. Dit complex verving de buiten gebruik gestelde oude Sint-Annakapel, die pas in 1931 zou worden gesloopt.

van voorlopige kerk naar Heilige Anna en Joachimkerk

de voorlopige kerk

In 1903-1905 werd naast de voorlopige kerk, de nieuwe Heilige Anna en Joachimkerk opgetrokken. Het werd een kruisbasiliek in neogotische stijl, naar een ontwerp van dezelfde Stuyck uit 1901-1902.

Ze stond waar nu de huidige kerk staat, maar dan wel 7 meter dieper.

Heilige Anna en Joachimkerk

In 1959 werd de parochie overgeheveld naar het aartsbisdom Mechelen. Kort daarna in 1962, maakte de Sint-Annaparochie deel uit van het nieuwe bisdom Antwerpen.

De kerkelijke overheid die prominent aanwezig wilde blijven in dit nieuwe deel van de stad Antwerpen, richtte naast de bestaande parochie er nog twee nieuwe op: Onze-Lieve-Vrouw-ter Schelde, in de nieuwe wijk aan de bocht van de Schelde, en Sint-Lucas midden in de hypermoderne Europarkwijk in 1972.

Sint-Anna-ten-Drieënkerk

Door de steeds verder gaande zandopspuitingen kwam de oude Anna- en Joachimkerk einde jaren '60 in een put te staan. Ze werd vervangen door een modern, haast revolutionair gebouw. Pastoor was toen Bert Janssen. Hij was een joviale man, een pastoor, schijnbaar van het klassieke type, die van een fijne sigaar en een goed glas wijn hield.

Maar hij was ook een man met visie. Hij wilde van de "van overal toestromende mensen en gezinnen een parochiegemeenschap maken, verenigd rond eucharistie, gebed en gezang rond het altaar maar waar ook leken verantwoordelijkheden kregen, waar 'medebeheer' geen hol begrip zou zijn. Waar pastoor en onderpastoors samen met de leken nieuwe wegen zouden banen."

Op 04.04.2004 kwam het tot de vrijwillige fusie van de drie parochies op Linkeroever, met de naam Sint-Anna-ten-Drieën, een benaming ontleend aan het 17de-eeuwse Sint-Anna-ten-Drieënbeeld in de kerk, die symbolisch verwijst naar de drie voormalige parochies.